അംബരിപ്പിക്കുന്നവാക്കുകള്....... തീഷ്ണമായചിന്തകള്... കൊതിപ്പിക്കുന്ന പദസംബുഷ്ടത...... ഒന്നും തരാനാവില്ലായെന്നറിയാം പിന്നെ എന്തിനാണ് ഒരു എഴുത്ത് സൂത്രം...? ചില അടയാളങ്ങള് വ്യാപ്തി ഉണ്ടെന്നറിയില്ല പിന്നെ ? അമ്പലപ്പറമ്പിലെ നാടകത്തില് നല്ലതങ്ക കുട്ടികളെ കിണറ്റിലേക്കെറിയുമ്പോള് നെടുവീര്പ്പിട്ട അമ്മക്ക്........ ഒരുപാട് പിന്നിയ ഒറ്റപുതപ്പെടുത്ത് നാടകത്തിന് കര്ട്ടന് കെട്ടിയ ചെറുപ്പത്തിന്റെ ഓര്മ്മക്ക്.... പിന്നീട് എപ്പോഴൊ... മനസിന്റെ ഇക്കരക്ക് കുടിയേറിയ നാടകഭ്രാന്തിന് അലച്ചിലിന്... ഉറക്കമിളപ്പിന്......... സ്വപ്നങ്ങള്ക്ക്.... കലഹത്തിന് ലഹരിക്ക്.. കൂട്ടത്തല്ലിന്. പ്രവാസത്തിന്റെ മണല്കാറ്റിലും മനസില് നിന്നും പറന്നുപോകാത്ത നാടകകാലത്തിന് ഒറ്റമരത്തിലെ കിളിക്കുടിന്.......
This comment has been removed by a blog administrator.
ReplyDelete